Það er sögulegur fimmtudagur í dönskum stjórnmálum.
Því að það er aðeins í annað sinn á síðustu 100 árum sem ríkisréttur er settur gegn fyrrverandi ráðherra.
Klukkan níu í dag situr fyrrverandi ráðherra Inger Støjberg á ákærubekknum í Kaupmannahöfn.
Spurningin í málinu er hvort Inger Støjberg árið 2016 hafi fyrst beðið innflytjendayfirvöld um að aðskilja öll hælishjón, þar sem eitt var ólögráða, og síðan haldið skipun sinni, þó að hún væri í bága við lög? Markmið ráðherrans var að leggja sitt að mörkum gegn barnabrúðkaupum sem eiga í reynd að vera ólögleg á Vesturlöndum en miðað við sambærileg mál sem komið hafa upp á Norðurlöndum og víða í Evrópu virðist sem ákveðin hópur innann vestrænna þjóðfélaga vilji að bannið gildi fyrir suma en ekki alla. Barnaníð hefur viðgegnst innan íslam enda snúa flest ef ekki öll málin sem upp hafa komið að múslimum.
Einnig þarf dómstólinn að meta hvort ráðherrann fyrrverandi hafi beðið yfirvöld um að framlengja aðgerðina gegn barnabrúðkaupum eins „langt og hægt er innan ramma laganna?“
En hver verða sönnunarþemu málsins og hvaða spurningar ætti dómstóllinn í raun að íhuga? Danska ríkisútvarpið setti saman stutt yfirlit um þetta álitamál.
Støjberg, fyrrum utanríkis- og samþættingarráðherra flokksins Venstre, hefur verið ákærð fyrir brot á 5. lið laga um ábyrgð ráðherra.
Samkvæmt ákærunni leiðbeinir Inger Støjberg á tímabilinu frá 10. febrúar 2016 og þar til eigi síðar en 12. desember sama ár dönsku útlendingastofnuninni að aðskilja alla gifta hælisleitendur, þar sem annar aðilinn var yngri en 18 ára án undantekninga og var þar í öllum tilfellum um litlar stelpur að ræða sem giftar höfðu verið eldri körlum.
Með því að aðskilja „hjón“ hefur Inger Støjberg samkvæmt ákærunni borið ábyrgð á því að gripið hefur verið til aðgerða sem brjóta í bága við mannréttindasáttmála Evrópu og barnasáttmálann.
Þær fela í sér virðingu fyrir rétti til friðhelgi einkalífs og fjölskyldulífs, rétt eins og gerðar eru kröfur um meðal annars einstaklingsrétt aðila og rökstuddar ákvarðanir.
Með öðrum orðum, maður má ekki draga alla í sömu rétt.
Ákæran nær yfir tíu mánaða ferli þar sem Inger Støjberg, samkvæmt ákærunni, hélt uppi hinu ólögmæta kerfi þar sem hvert einstakt mál var ekki metið sérstaklega.
Það eru aðgerðir Inger Støjberg allt tímabilið sem Hæstiréttur verður að leggja mat á.
Málið er fyrsta sinnar tegundar í Evrópu þar sem ráðherra er ákærður fyrir aðgerðir gegn barnaníði. Gagnrýnendur lögsóknarinnar gegn ráðherranum segja að ef niðurstaðan verði sú að aðgerðir gegn barnaníði séu ólöglegar gegn sumum en ekki öllum þá sé verið að viðurkenna að múslímar geti rekið sitt eigið samfélag í Evrópu óháð gildandi lögum, hefðum og rétti vestrænna ríkja. Niðurstaðan hljóti að vera að múslímar telji sig hafa rétt á að koma á og framfylgja sjaríalögum en innan þeirra er barnaníð réttlætt með barnabrúðum, aftaka á samkynhneigðum fyrirskipuð og hendur höggnar af þjófum svo eitthvað sé nefnt.
