Það hefur verið áhugavert fyrir áhugafólk um stjórnmál að fylgjast með, í gegnum árin, hversu hræddir þingmenn Sjálfstæðisflokksins og framsóknar eru við RÚV skrílinn. Það er alveg sama hversu hart öfgaliðið á RÚV gengur gegn þessum flokkum í upplognum fréttum og fréttaskýringum og þáttum um stefnur þessara flokka og forystumenn þeirra, þeir virðast láta sér það linda og lyppast niður eins og barðir hundar.
Það hefur lengi verið skoðun ritstjórnar að RÚV hafi verið tekið í gíslingu af starfsfólkinu sem virðist flest ef ekki allt vera misjafnlega öfgafullt samfylkingar fólk eða vinstri græn. Þarna liggur þetta lið feitt og pattaralegt með fimm milljarða í ráðstöfunartekjur (meðan heilbrigðiskerfið er svelt) ásamt vinum og vandamönnum og fer höndum um ritstjórnarstefnu RÚV eins og hún sé þeirra eigin og komi ekki öðrum við. Það misnotar RÚV „Okkar allra“ í þágu sinna pólitísku skoðana. Er furða að þetta lið sé eins og eitt stórt klan; undan hvert öðru (og þá má hugsa til Svíþjóðar þar sem fréttir berast um erlend klön sem hafa komið sér vel fyrir inni í opinberum stofnunum). RÚV er eins og félagsmálastofnun þar sem ein kynslóð tekur við af annarri eða mætti ef til vill orða það þannig; feitur launatékkinn úr hendi skattgreiðenda erfist frá einni kynslóð RÚV-ara til annarrar, líkt og stundum gerist í félagslega kerfinu.
Eitt fyrirbæri hefur oft vakið undrun ritstjórnar en það er fyrirbæri sem kallast „krakka fréttir“ á RÚV. Þar hafa oft verið „fréttir“ sem halda mætti að væru til pólitískrar innrætingar ungum börnum. Án þess að segja meira dettur manni í hug Hitlers æskan eða frekar Stalíns æskan. Heiður og blóð fyrir opin landamæri eða alþjóðahyggju.
Heiður og blóð eða alþjóðahyggja í uppfræðslu æskunnar á RÚV gegn öllum sem eru efins um að hér eigi ekki að vera opin landamæri, heiður og blóð og alþjóðahyggja gegn íslenskum venjum og gildum. Það er gamaldags að vera í lopapeysu. Það er flott að vera í hryðjuverkasamtökum eins og NO BORDERS.
RÚV skríllinn er mættur í beina útsendingu þegar einn vanviti úr hryðjuverkasamtökunum NO BORDERS er mættur fyrir utan innarnríkisráðuneytið til að mótmæla brottvísun erlendra glæpamanna eða meðlima íslamskra hryðjuverkasamtaka og skattgreiðendur borga. Það er alveg ótrúlegt ef satt er að í nýjum fjárlögum er RÚV skrílnum skammtaður meiri peningur, nefgjaldið sem kúlulánadrottningin Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, formaður Viðreisnar koma á, er hækkað. Sú ætti nú að rífa meiri kjaft um að ekki sé núna sparað meira í ríkisútgjöldum.
Og bleyðurnar í Sjálfstæðisflokknum og framsókn láta öfgaskrílinn á RÚV vaða yfir sig ár eftir ár í „hlutlausum“ fréttum og fréttaskýringaþáttum og verðlauna svo skrílinn með hærri rekstarfé úr ríkissjóði sennilega í þeirri von að þá verði þau látin í friði. Líkt og í leikritinu þekkta um brennuvarginn, rétta íslenskir stjórnmálamenn RÚV eldspíturnar í þeirri von að brennuvargurinn kveiki ekki í.
Um leikritið brennuvarginn segir í lýsingu á gríman.is:
Góðborgarinn Biedermann tekur inn á heimili sitt tvo menn, sem ýmislegt bendir til að séu í raun stórhættulegir brennuvargar. Á meðan Bidermann rembist við að telja sér trú um að allt sé í lagi og ekkert að óttast, byrja kumpánarnir að hlaða upp olíutunnum á háaloftinu í húsi hans…
Og: „Ég lánaði þeim eldspýtur. Og hvað með það? Það lánuðu allir eldspýtur, næstum hver einasti maður! Annars væri borgin varla brunnin til grunna. … Svo gerði ég þetta líka í góðri trú og af því að ég treysti þessum mönnum!“
Við skulum ekki treysta þingmönnum Sjálfstæðisflokksins, Viðreisnar, Pírata, framsóknar eða Vinstrigrænna og við skulum ekki treysta RÚV! Þetta eru brennuvargar!
